Bericht 7 vanuit Suriname
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
05 Juli 2006 | Suriname, Paramaribo
Stieken begonnen met aftellen...
22-06-2006
Van alle enge ziekten die je kunt oplopen in de tropen, van malaria tot slangenbeten, van schorpioensteken tot beestjes onder je huid of zelfs in je urinewegen (we kennen allemaal discovery-documentaires) heb ik een schimmel opgelopen. De mat met puistjes op mijn voorhoofd (verdwenen door het tekort aan chocolade) heeft plaats gemaakt voor een soort paddestoel. Het is niet vies, niet besmettelijk en niet schadelijk (geen zorgen maken dus) maar de schimmel (Lotta genaamd) tast mijn pigment aan waardoor ik nu allemaal witte vlekken heb. Ik lijk wel een omgekeerde giraffe.
Het dorpje heeft een kleine poli-kliniek. De zuster daar wil denk ik kwaad met kwaad bestrijden, want het zalfje wat ik heb gekregen werd door een toerist beschreven als bedroven vaseline met de geur van een dode geit.
Kijk, ik zit midden in de rimboe. Ik was mezelf en mijn kleding tussen de vissen in de rivier. Ik zweet hele dagen. Mijn benen lijken wel een slagveld door alle (per ongeluk 's nachts open gekrabte) muggelbulten en ik het ingescheurde mondhoekjes. Dat klinkt niet allemaal schoon en fris en zeker niet elegant. Dat hoeft ook niet, maar dat mijn voorhoofd eruit ziet als een vliegenzwam en ik boven mijn neus de geur van rottend vlees moet smeren is net iets teveel van het goede. Kom op! Ik had 2 maanden om me voor te bereiden. Hier had ik geen rekening mee gehouden!
Maar goed hahaha, voor de rest gaat alles prima hier! Vorige week heb ik nog ingevallen in de 5de klas (groep 7). Was deze week de kleuterjuf ziek, is de kleuterklas helemaal voor mij! Toch is het veel lastiger dan wanneer ik dat in Nederland zou moeten doen. Een leuk kringgesprek kun je wel op je buik schrijven. Buitenspelen doen we niet, want dat doen ze hele dagen en deze tijd volmaken met werken in hoeken is iets teveel van het goede.
Iedere dag doen we daarom maar iets geks. Een kleurplaat kleuren, een knutselopdracht of muziek maken. 1 keer heb ik de kinderen gewoon hun gang laten gaan. Nadat ze elkaars hersenen hadden ingeslagen kwamen ze klassikaal tot iets wat op acrobatiek leek. Ze hadden een soort stellage gemaakt van kapotte tafels en klommen 1 voor 1 omhoog en terug. Mijn klasgenoten zien het circus natuurlijk al voor zich en het lijkt echt uit de hand gelopen chaos, maar daar midden in het klaslokaal staan daar 18 kleuters super samen te werken. Iedereen houd wel iets vast (zodat de boel niet instort) of staat klaar om iemand op te vangen.
Natuurlijk sta ik ook als juf op geen meter afstand, maar ik zeg helemaal niets..... De kinderen vertrouwen elkaar en ik hen!
Ik heb een aantal weken geleden tussen de toeristen een meisje ontmoet dat zo lief was om me aan te bieden een weekje bij haar te logeren in Paramaribo zodat ze me de stad kon laten zien. Grappig was, ze zit op de NHTV, op kamers in Breda, op dezelfde opleiding als Jeffrey én in hetzelfde jaar. Ik denk dat ik het aanbod aanneem, maar dat betekend 4 dagen eerder hier weg! Ik heb nog zoveel te doen!
Toch klinkt het stiekem ook wel lekker. Dan kan ik Jeff ook 4 dagen eerder bellen! Tegen de tijd dat jullie dit lezen zit ik nog maar 3 weken hier. Dan is het aftellen toch wel begonnen!
Ik ben de eerste die toegeeft dat ik het de eerste weken heel moeilijk had, maar nu gaat alles zo snel!!!
11 weken zijn zo voorbij! Als mijn 10 dagen in Hongarije maar niet zo vliegen! 10 dagen met Jeffrey mogen van mij dan een eeuwigheid duren.
Liefs, Linda
22-06-2006
Van alle enge ziekten die je kunt oplopen in de tropen, van malaria tot slangenbeten, van schorpioensteken tot beestjes onder je huid of zelfs in je urinewegen (we kennen allemaal discovery-documentaires) heb ik een schimmel opgelopen. De mat met puistjes op mijn voorhoofd (verdwenen door het tekort aan chocolade) heeft plaats gemaakt voor een soort paddestoel. Het is niet vies, niet besmettelijk en niet schadelijk (geen zorgen maken dus) maar de schimmel (Lotta genaamd) tast mijn pigment aan waardoor ik nu allemaal witte vlekken heb. Ik lijk wel een omgekeerde giraffe.
Het dorpje heeft een kleine poli-kliniek. De zuster daar wil denk ik kwaad met kwaad bestrijden, want het zalfje wat ik heb gekregen werd door een toerist beschreven als bedroven vaseline met de geur van een dode geit.
Kijk, ik zit midden in de rimboe. Ik was mezelf en mijn kleding tussen de vissen in de rivier. Ik zweet hele dagen. Mijn benen lijken wel een slagveld door alle (per ongeluk 's nachts open gekrabte) muggelbulten en ik het ingescheurde mondhoekjes. Dat klinkt niet allemaal schoon en fris en zeker niet elegant. Dat hoeft ook niet, maar dat mijn voorhoofd eruit ziet als een vliegenzwam en ik boven mijn neus de geur van rottend vlees moet smeren is net iets teveel van het goede. Kom op! Ik had 2 maanden om me voor te bereiden. Hier had ik geen rekening mee gehouden!
Maar goed hahaha, voor de rest gaat alles prima hier! Vorige week heb ik nog ingevallen in de 5de klas (groep 7). Was deze week de kleuterjuf ziek, is de kleuterklas helemaal voor mij! Toch is het veel lastiger dan wanneer ik dat in Nederland zou moeten doen. Een leuk kringgesprek kun je wel op je buik schrijven. Buitenspelen doen we niet, want dat doen ze hele dagen en deze tijd volmaken met werken in hoeken is iets teveel van het goede.
Iedere dag doen we daarom maar iets geks. Een kleurplaat kleuren, een knutselopdracht of muziek maken. 1 keer heb ik de kinderen gewoon hun gang laten gaan. Nadat ze elkaars hersenen hadden ingeslagen kwamen ze klassikaal tot iets wat op acrobatiek leek. Ze hadden een soort stellage gemaakt van kapotte tafels en klommen 1 voor 1 omhoog en terug. Mijn klasgenoten zien het circus natuurlijk al voor zich en het lijkt echt uit de hand gelopen chaos, maar daar midden in het klaslokaal staan daar 18 kleuters super samen te werken. Iedereen houd wel iets vast (zodat de boel niet instort) of staat klaar om iemand op te vangen.
Natuurlijk sta ik ook als juf op geen meter afstand, maar ik zeg helemaal niets..... De kinderen vertrouwen elkaar en ik hen!
Ik heb een aantal weken geleden tussen de toeristen een meisje ontmoet dat zo lief was om me aan te bieden een weekje bij haar te logeren in Paramaribo zodat ze me de stad kon laten zien. Grappig was, ze zit op de NHTV, op kamers in Breda, op dezelfde opleiding als Jeffrey én in hetzelfde jaar. Ik denk dat ik het aanbod aanneem, maar dat betekend 4 dagen eerder hier weg! Ik heb nog zoveel te doen!
Toch klinkt het stiekem ook wel lekker. Dan kan ik Jeff ook 4 dagen eerder bellen! Tegen de tijd dat jullie dit lezen zit ik nog maar 3 weken hier. Dan is het aftellen toch wel begonnen!
Ik ben de eerste die toegeeft dat ik het de eerste weken heel moeilijk had, maar nu gaat alles zo snel!!!
11 weken zijn zo voorbij! Als mijn 10 dagen in Hongarije maar niet zo vliegen! 10 dagen met Jeffrey mogen van mij dan een eeuwigheid duren.
Liefs, Linda
-
06 Juli 2006 - 06:31
Yowan:
waarom zijn die kinderen niet iritant?? -
06 Juli 2006 - 21:14
Henri (Open32):
Hee Linda!!!!
Eindelijk een berichtje van deze kant! Ik heb net heerlijk op mijn gemakje al je berichten weer eens zitten lezen. Heerlijk!!
Goh, wat ben ik blij voor je dat je deze stap gezet hebt, ondanks de vliegenzwam op je voorhoofd hihi. Ik denk dat jij als een vis in het water moet zijn met al die kids om je heen. Helemaal op je plek. Ofschoon je natuurlijk ook wel weer blij zult zijn als je alle Nederlandse gemakken kunt gaan gebruiken. Van de week kregen we je brief binnen. Supertof!! We hebben hem allemaal gelezen en hij hangt nu uiteraard op kantoor! We missen je wel hoor. Je humor, gedrevenheid, motivatie. Ik hoop je heeeeeeel snel weer te mogen zien en dan eens leuk een avondje een terrasje te gaan pakken om bij te kletsen. Uiteraard ga je eerst nog lekker op een welverdiende vakantie met Jeffrey. Die kan zijn geluk niet op als hij je weer in zijn armen kan sluiten. Hee lieve Linda. Ik wens je nog hele fijne weken toe en neem zoveel mogelijk foto's en herinneringen mee om deze ervaring nooit meer te vergeten! Tot snel en een dikke kus van mij, xxx Henri -
07 Juli 2006 - 09:29
Eveline:
Hee Lin!
Leuk joh dat je daar iemand tegenkomt uit Breda.Mooie kans om nog wat meer te zien daar!Volgens mij red je jezelf daar prima ondanks de schimmel op je voorhoofd.Haha!Succes nog de laatste weekjes, het zal nu zo voorbij zijn denk ik!Voor je het weet zit je hier weer in het koude kikkerlandje tussen alle luxe!!Nog even genieten dus!
XXX Eveline -
07 Juli 2006 - 09:40
Marije:
heeeeee meis! je hoeft nu inderdaad nog maar 2,5 week!! en daarna is het relaxen!! en maak je geen zorgen over die schimmel..ik heb er op dit moment ook weer last van volgens mij...ben ik eindelijk bruin, zit heel mijn arm onder de witte vlekken (en mijn zalf stinkt ook, maar niet naar dode geit). ik kijk er echt naar uit dat je weer terug bent! we hebben zoveel te vertellen! Maar voor nu: hou nog even vol en maak nog even heeel veel lol daar en dan zie ik je snel weer!
dikke kus! -
07 Juli 2006 - 16:49
Jenny:
leuk dat je nog een week naar paramaribo gaat kun je daar ook nog veel gaan bekyken nog enkele weekjes dan zien we je weer met of zonder schimmel groetjes -
08 Juli 2006 - 10:05
Deveny Tegen Yowan ::
jongen yowan doe noraal gek ! -
08 Juli 2006 - 10:06
Deveny Tegen Yowan:
yowan die is normaal jongen
verwend nest da je bent :P laterzz :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
